Stories from Africa

Na drie uur lang met houten kerkbanken (ja zelfs hier!), stoelen en tafels te hebben gesjouwd was de kerk klaar voor de screening.

Screening Day I

De CDS-department was tijdens beide screeningsdagen verantwoordelijk voor beveiliging van de hele lokatie. Dit hield in dat wij de orde in de wachtrij moesten bewaren, er binnen op toezien dat niemand voor zou dringen en dat de uitgang ook echt een uitgang zou blijven. De ochtendploeg is om 04:00am vertrokken waarna mijn ploeg hen om 10:30am heeft overgenomen. Op het druktste punt van de dag was de rij mensen ongeveer een kilometer lang(!) wat maar eens aangeeft dat er ook in Ghana nog veel moet gebeuren op het gebied van de medische voorzieningen. Gelukkig zijn Ghanezen erg rustige mensen en waren er nauwelijks incidenten. Ik zelf was verantwoordelijk voor de uitgang waardoor toch nog een hoop mensen naar binnen wilden, om een familielid of vriend iets te eten te brengen etc. Gelukkig werd ik hierbij geholpen door een aantal leden van de plaatselijke kerk die de lokale taal 'Twi' wel konden verstaan. Toen zo rond 12.00 uur de wachtrij werd gesloten, omdat er die dag niet meer mensen konden worden gescreend werd het opvallend druk bij de uitgang met mensen die een familielid wilde zien... Maar goed je kan deze mensen uiteraard het niet kwalijk nemen dat ze proberen binnen te komen voor vele zal dit de enige kans in hun leven zijn om van hun tumor, hazelip oid af te komen. En zolang je je dat realiseert valt er erg goed met de mensen te praten. Er zijn vandaag ongeveer 2500 mensen gescreend en aan nog eens 500 mensen is een 'appointment card' gegeven waarmee ze tijdens screeningsdag II terug kunnen komen.

Ik heb 's avonds geprobeerd op tijd naar bed te gaan aangezien ik morgen om 04:00 am vertrek richting de locatie, maar er zijn hier simpelweg veel te veel gezellige mensen aan boord om vroeg te kunnen gaan slapen.

Screeningsdag II

Goed, een kort nachtje dus.... Bij het ontbijt veeel koffie gedronken en vervolgens in m'n t-shirt richting de locatie gegaan. Het koelt hier 's nachts nauwelijks af dus ook om 4 uur 's nachts is het gewoon een graadje of 25 buiten, het was eigenlijk heel lekker weer. Toen wij aankwamen stonden er al weer horden (nieuwe) mensen te wachten voor de screening. Kennelijk was het niet voor iedereen duidelijk dat mensen met een appointment card eerst zouden worden geholpen, zij waren immers de dag ervoor ook al gekomen. Dit leidde tot wat protesten en kleine opstootjes, maar niets ernstigs gelukkig. Toen om 6 uur de medische crew aankwam hadden we ondertussen de wachtrij al weer moeten sluiten omdat er al weer meer dan genoeg mensen waren om nog 2 dagen screening voor te houden. Dit tot veel verdriet van de mensen die helaas te laat kwamen. Zo was er onder andere en vader die met zijn zoontje uit Liberia was gekomen omdat de benen van de jongen compleet waren verbrand. Gelukkig wilde de hoofd-verpleegkundige deze man met zijn zoontje nog wel helpen, maar voor de meeste anderen was er helaas echt geen plek meer. Uiteindelijk zijn er zo'n 1800 behandelkaarten uitgedeeld voor oog-operaties en zo'n 350 voor de verschillende andere chirurgische ingrepen.

Op zo'n screeningsday gebeuren echt veel dingen die je best wel aangrijpen, zo is er bijvoorbeeld een baby overleden die binnen bij het prayer-station was. De baby had sinds de geboorte een tumor waaraan hij op dat moment bezweek. Aan de andere kant is het ook geweldig om mensen die al jaren in afzondering leven omdat ze bijvoorbeeld een grote uitwendige tumor hebben, te zien dansen als ze hun afspraakkaart voor de operatie in ontvangst nemen. Al met al waren dit twee onvergetelijke dagen met veel vreugde en gezellige gesprekken met lokale mensen (er waren twee broers die het wel zagen zitten als ik hun zus zou trouwen :-) en ook met veel verdriet van mensen wanneer ze te horen hadden gekregen dat ze niet geholpen kon worden.

Aangezien we niet onze eigen foto-camera's mochten meenemen heb ik nog geen andere foto's van de screening dan deze hierboven. Er waren echter 2 mercy ship fotograven aanwezig van wie de foto's binnenkort op ons intranet worden geplaatst. Dus meer foto's komen snel!

Hallo allemaal! Leuk dat jullie even een kijkje komen nemen op mijn weblog!
Vorige week donderdag (15 juni) ben ik naar Accra gevlogen om de komende 6 maanden bij Mercy Ships http://www.mercyships.org/ te werken. Ik zal bezig gaan in de Community Development Services of CDS-department. In deze afdeling zijn we momenteel met drie projecten bezig, zo zal binnen een week worden begonnen met het bouwen van een polikliniek van zo'n 600m2. Het tweede project is ter stimulering van de werkgelegenheid van de Ghaneese vrouwen, zo zal in 25 kleine dorpjes rond Accra een aantal vrouwen worden opgeleid tot imker. In Accra staat een grote fabriek de honing gegarandeerd zal afnemen waardoor de ongeveer 150 betrokken vrouwen een redelijk goed gegarandeerd salaris zullen ontvangen. Het derde project waar ikzelf bij betrokken ben is het boren van waterputten en laterines bouwen. De komende 6 maanden staan er zo'n 35 waterputten op 29 locaties gepland. Hiernaast hopen we ook een heel aantal laterines te kunnen bouwen omdat schoon water zonder fatsoenlijke sanitaire voorzieningen eigenlijk niet zo zinvol is. Probleem hierbij is dat het gedoneerde budget uitsluitend mag worden gebruikt voor het slaan van waterputten en dus niet voor het bouwen van latrines. Dus mochten jullie nog ergens voor willen bidden, of een hoop geld over hebben ;-)

Maar goed over de afgelopen week

15/6 ben ik dus vanaf Schiphol naar Milaan vertrokken om vanaf daar door te vliegen naar Accra. Ik kwam daar om 22:00 lokale tijd (het is hier twee uur eerder dan in NL) aan. Ik zou hier opgehaald worden door iemand van Mercy Ships, deze persoon zou ergens bij de bagage-band, de douane of buiten staan. Maar nog bij de bagage-claim, de douane of buiten ook maar iets of iemand voor Mercy Ships te bekennen. Nou was ik binnen 15 minuten van het vliegtuig door de douane etc. buiten dus hoopte ik nog ergens dat er wel iemand zou komen. Uiteindelijk het schip gebeld of er nog iemand zou komen, ze zouden even kijken... Goed uiteindelijk om 00:15 gearriveerd waarbij de ontvangst erg goed was moet ik zeggen! Er was nog een maaltijd voor mij achtergehouden, er was nog wat te drinken en m'n bagage werd naar mijn hut gedragen, waar ik vervolgens op m'n al opgemaakte bed ben gecrashed en heb geslapen tot de lunch van vrijdag.

Vrijdagmiddag was de eerste orientatie waarbij ik met nog twee anderen een tour door en over het schip heb gekregen waarnaast we nog wat basic-informatie hebben gehad over dingen als de 'dress-policy' etc.

Zaterdag en Zondag zijn mijn vrije dagen. Op zaterdag ben ik met een groep mensen wezen zwemmen en eten bij een zogenaamde 'health-farm'. Zondag heb ik in m'n bed doorgebracht met ernstige buikpijn en diaree. Tot zover de 'health farm' dus....

Vanaf maandag is 'the orientation to Ghana' begonnen. In vijf ochtenden is de hele crew geinformeerd over de meest uiteenlopende zaken over Ghana. Zo is er een ochtend geweest over de economie van Afrika in het algemeen en over de Ghanese economie. Een bijzonder interessante presentatie wordt hierover gegeven op :
http://hdr.undp.org/docs/statistics/data/flash/2005/2005.html
De dollars die in deze presentatie worden gebruikt zijn overigens omgerekende dollars, dus als iemand 1 dollar per dag verdient is dat dus alsof deze dollar in de VS zou moeten zijn uitgegeven. Het is dus niet zo dat je voor deze dollar in Afrika veel meer zou kunnen kopen dan in de VS.

Andere onderwerpen die aan bod zijn gekomen zijn de verschillen tussen de westerse en afrikaanse cultuur, de geestelijke situatie hier, een stukje geschiedenis van Ghana, ik kan me nu enigsinds in het Twi (de belangrijkste taal na het engels hier) uitdrukken, en ik vergeet nu waarschijnlijk nog een hele hoop.
Het tweede gedeelte van de ochten werd steeds besteed aan de NCO, New Crew Orientation. Hier werd veel vertelt over het gemeenschaps-leven aan boord hier, hoe te handelen bij conflicten, hoe om te gaan met culturele verschillen etc.
Na de lunch was het middag-programma steeds verschillend zo was er Safety Orientation, Security Orientation, IT-Orientation, CDS-orientation en een CDS-meeting.

's Avonds is hier het lokale 'coffe-house' de Sala Victoria open, waar veel crew naar toe komt voor een babbel of een spelletje. Uiteraard wordt ook het voetbal hier op de voet gevolgd, van ieder land dat vertegenwoordigt is op het WK is er bijna wel een supporter hier. Een mooie ervaring was het toen de VS werd verslagen door Ghana, men is in Ghana behoorlijk voetbal-gek tot in de haven hier was het gejuich uit de stad te horen toen Ghana door ging naar de 2e ronde van het WK.




O en natuurlijk voor alle echte hollanders onder ons, het is hier op het moment het koudste seizoen, dus buiten is het zo'n 30 - 35 graden C overdag, ondanks het regenseizoen regent het niet heel erg vaak, en wanneer het regent is het gewoon warm water wat uit de lucht komt vallen.

Tot zover mijn eerste berichtje hier vanaf de Anastasis, maar wordt vervolgd!

Groetjes Jan Pieter