Stories from Africa

Met nog 4 dagen voordat we hier met de Anastasis het ruime sop kiezen was het toch wel weer eens tijd voor een berichtje uit Ghana. De reden dat ik zo lang niets van me heb laten horen lag voornamelijk in het feit dat alle internet en telefoon verbindengen er hier ongeveer 2 weken hebben uitgelegen en omdat iedereen 5 dagen vrij heeft gekregen (maar daar later meer over).

Een ding is nu in ieder geval zeker, we zijn klaar met boren in Ghana, vorige week is de drill-rig aan boord gehesen en pas in Monrovia komt 'ie weer uit het ruim zetten. Het totaal aantal geslagen waterputten zal dan ook op 26 blijven staan. Dit was reden genoeg voor het provincie-bestuur van Ga-West om ons allemaal uit te nodigen voor een hapje en een drankje in het hoofdkwartier van het Water&Sanitation bestuur. Hier kregen we allemaal een authentiek Afrikaans shirt aangeboden.



De volgende officiele trip die op het programma staat is het ontmoeten van de Ghanese minister van volksgezondheid vrijdag a.s. Als een bedankje voor al onze inspanningen van de afgelopen 8 maanden wordt iedereen hier op de boot 2 uur lang op speeches getrakteerd :-)

Ook het hele health-care programma is hier nu afgelopen, met vorige week vrijdag de laatste dress-ceremonie voor de VVF-dames. VVF staat voor Vesico Vaginal Fistula wat inhoudt dat deze dames constant urine lekken. En voor deze vrouwen houdt dat niet alleen in dat ze de hele dag stinken, ze worden vaak ook uit hun leefgemeenschap gezet en moeten maar alleen zien te overleven. Het meest trieste van het hele gebeuren is misschien wel het feit dat ze hun aandoening zien als een vloek die over hun in uitgesproken waardoor vaak de man en kinderen hun ook verlaten. Je kan je dus wel voorstellen hoe blij deze vrouwen zijn wanneer ze na de operatie weer droog zijn! En daar is dan ook de 'dress-ceremonie' voor, alle dames krijgen een nieuwe jurk om een nieuw begin in hun leven te symboliseren.



Gedurende de 5 dagen vakantie die iedereen kreeg zijn Sophie, ik en nog 4 anderen naar het plaatsje Wli afgereisd, aan de grens met Togo. Wli is met name bekend om de Wli-falls, de hoogste watervallen van Ghana (800m+). En wat is er nou leuker dan om in een uurtje of 6 lekker naar boven te klimmen? Nou halverwege wist de halve groep wel wat anders...;-) Maar na een uurtje of 5 klimmen waren bij de bovenste helft van de waterval aangekomen en was een frisse duik natuurlijk erg lekker! Daarna afgedaald naar de 'Lower Falls' en daar wederom een frisse duik genomen om vervolgens in een half uurtje weer terug te zijn bij ons beginpunt.

Goed de volgende dagen lekker bij wat meertjes gelegen en nog eens weer een tintje donkerder geworden en de dijbenen weer wat bij te laten komen. Al met al een bijzonder geslaagde 5 dagen weg.
Nu is iedereen binnen CDS hard aan het werk om allerlei rapporten voor onze donors te schrijven. Hopelijk is dat voor vrijdag af zodat we tijdens het zeilen lekker van het zeilen kunnen genieten. Ik heb trouwens wel een baantje tijdens het zeilen in de machine-kamer als 'tunnel-watch man' het heeft iets met olie te maken dat is alles wat ik tot nu toe weet, maar daar zal ik ongetwijfeld nog wel wat meer van horen.

Nou mochten we nou niet zinken enzo, dan laat ik weer wat van me horen als we in Liberia zijn aangekomen!

Groetjes JP