Stories from Africa

kregen we een erg uitgebreide tour inclusief een aantal Nederlandse liedjes. Zo zijn we langs allerlei kerkers en gevangenissen geleid waarbij even vermeld werd dat er zo'n 23 miljoen Afrikaanse slaven tijdens het nederlandse bewind hier zijn omgekomen of weggevoerd.


Na deze toch redelijk shockerende tour was het tijd om in de oceaan te zwemmen. De stroming hier is echt veel sterker dan in NL. Het was een erg gave ervaring om hier eens op het strand te zijn. 's Avonds hebben we bij een van de resorts hier wat gegeten, voor 6 dollar heb je hier een volledige maaltijd! Da's toch wel wat anders dan in het westen!

Op zondag zijn we naar het Kwankum National Park geweest, waar de grootste atractie de Kanabe Walk is.


Dit is een touwbruggen stelsel wat je over het hele park heenvoert, waardoor je een geweldig uitzicht krijgt op alle bomen / planten / dieren etc. Op sommige plekken zweef je wel 40 m. boven de grond. Het is echt gaaf om te zien hoe ontzettend mooi de natuur hier is, en hoe men in Ghana er mee omgaat. Zo is er bijvoorbeeld een maximum aantal bezoekers per dag om de leefomgeving van de dieren niet al te veel te verstoren. Al met al een schitterende ervaring, en uiteraard aan het einde nog even naar de gift-shop geweest om een t-shirt met 'I survived the Canaboby Walk' te kopen, tsja ben je toch een beetje toerist...



En hier en daar dus een krokodil. De middag hebben we weer doorgebracht op het strand, waarna we om een uurtje of 6 weer richting Tema zijn vertrokken. Om zonder noemenswaardige problemen weer aan te komen om een uurtje of 10. Het was een erg gaaf weekend, met een hoop nieuwe vriendschappen en nieuwe ervaringen.

Weer hard aan het werk!

He luitjes! Het is alweer een tijdje geleden dat ik wat van me heb laten horen, maar ik ben 'still alive and kicking'! Het scheepsleven begint me hier steeds beter te bevallen ahoewel het erg jammer is wanneer short-termers hier na een maandje alweer vertrekken. Gelukkig blijven er genoeg vriendjes en vriendinnetjes over zodat ik me 's avonds absoluut niet hoef te vervelen! Zo hebben we bijvoorbeeld hier onze eigen prive bioscoop in de academy met beamer en geluidsset :-) Een andere favourite bezigheid hier, is het spelen van het kaartspel 'Maou' een ondertussen legendarisch kaartspel hier op de Anastasis.

Gelukkig wordt er ook nog gewoon hard gewerkt, zo is het graven van de fundering voor de polikliniek klaar en zijn we afgelopen maandag begonnen met het storten van beton en het aanbrengen van de bewapening zowel voor de dragende pilaren als de fundering zelf. Gelukkig is het regenseizoen begonnen, wat niet zo heel veel regen brengt, maar wel een hoop wolken wat het werken hier toch een stuk aangenamer maakt. Het is erg leuk om hier allerlei nieuwe dingen te leren. Zo had ik iig nog nooit metaal gevlochten, beton gemaakt, ijzeren bewapening gebogen (met de blote handjes :-) ) etc. Ondertussen blijft de geruchtenstroom over onze boor-installatie maar komen. Zo zou de rigg afgelopen weekend in Tema-harbour gevonden zijn, waar we allemaal erg enthousiast over waren, maar tot vandaag is er niets verschenen... Helaas. Plan B is nu het inhuren van een lokaal bedrijf die voor ons de gaten en in de grond boort, waarbij Mercy Ships alleen voor de voorlichting over hygiene zorgt. Persoonlijk lijkt me dit helemaal nix, aangezien mijn job, het waterboren, nogal overbodig wordt. Maar hopelijk komt het niet zo ver, you never know.....

Nog even een foto die ik jullie toch niet wilde onthouden. Na een dagje CDS-werk ziet mijn been er als volgt uit



En nee dit is niet van de zon...

Afgelopen zondag heb ik een kerkdienst bijgewoond hier op de ward (verpleegafdeling). Samen met alle patienten, vertalers, nurses en een aantal andere belangstellenden hebben we zo'n anderhalf uur op z'n Afrikaans gezongen, naar een preek geluisterd en gebeden. Het is erg bijzonder om met deze groep mensen een dienst mee te maken. Te meer omdat sommigen sinds jaren eindelijk weer voor het eerst kunnen zien, een kaak of neus hebben, of zonder tumor over straat kunnen.

Komend weekend ga ik met Sophie, Phil en anderen naar Cape Coast, waar wij (Hollanders) vroeger onze slavenforten hadden ed. Van mensen die er al zijn geweest heb ik gehoord dat het behoorlijk impressive is om daar te zijn, dus ik heb er zin in! Foto's ed komen er uiteraard aan!

Lieve mensen, (zoals al eerder vermeld :-) ) het is hier geweldig, maar ondanks dat worden jullie best wel gemist hoor! Een avondje klaverjassen zit er hier bijvoorbeeld niet in, en de mensen die mij een beetje kennen weten hoe ernstig ik dat kan waarderen! Iedereen erg bedankt weer voor alle e-mail en post ik laat na het weekend weer wat van me horen!

Groetjes Jan Pieter

De CDS-projecten die wel lopen zijn het beekingproject en het polikliniek project.

De afgelopen paar dagen heb ik meegewerkt aan het graven van de fundering voor de polikliniek. Met gemiddeld 20 dagwerkers gaat het graven redelijk snel. Na 5 werkdagen is vandaag de fundering compleet uitgegraven, waardoor morgen het betonstorten kan gaan beginnen. Maar werken onder de Afrikaanse zon is toch echt heel iets anders dan werken in NL, mijn eerste dag dat ik 'on-site' gewerkt heb was ik rond 2 uur compleet kapot. Werken doe je hier dan ook een stuk rustiger aan, anders hou je dit geen week vol.

Het is overigens erg gaaf om met alle dagwerkers tijdens de lunch een bijbelstudie te kunnen doen! Iets wat je in NL toch niet zo heel erg veel ziet, maar hier de gewoonste zaak van de wereld is.

Morgen ga ik (met gelukkig nog een hoop andere crew) hier een 40' container uit Rotterdam vol met eten uitladen. Dat zou toch een leuke ervaring moeten worden, 60 m3 aan etenswaren inladen ;-)

Hieronder nog wat foto's (zoals beloofd) van de screening:

Je kunt voor vergrotingen op de foto's klikken.

Zo, dat was het weer even, ik ga nu volleyballen bij een plaatselijke club hier, schijnt erg gezellig te zijn!

tot laterz JP

# posted by Jan Pieter @ 6:38 PM 0 comments

Bob Thomas, een echte Texaan, heeft hiervoor een aantal maanden bij het IOC (International Operation Center) gewerkt en blijft hier voor onbepaalde tijd. Verder is hij een collega water-speurder in de CDS department. Hij was al 5 weken in Ghana voordat het schip aankwam. Deze tijd heeft hij doorgebracht bij de lokale bevolking hier.











Catherin, 24 jaren jong, kom uit het Duits sprekende gedeelte van Zwitserland. Werkt aan boord in de housekeeping en vertrekt in Augustus om te gaan studeren in Zwiterserland.









Egbert Brouwer, de security en 3e officier aan boord, en een fellow-Dutchy (Op het moment worden alle officiersposten door Nederlanders bekleed :-))Heeft een aantal jaren op commerciele boten gevaren en zal de Anastasis naar haar 'laatste rustplaats' varen.






Jeremy Naggy, ook een CDS'er, maar hij is actief in de bouw-projecten. Voordat hij aanboord kwam was hij timmerman in Toronto, Canada. Hij zal hier nog 1 jaar zijn en dus nadat de outreach in Ghana is afgelopen meevaren op de Africa Mercy richting Liberia.








Jerusha ???, ook al uit Texas. Was hier al een aantal maanden voordat ik aan boord kwam. Nadat ze 4 maanden bij de crew-services had gewerkt is ze afgelopen week vertrokken, maar komt waarschijnlijk in September weer terug.






Jessica Pippins, voor velen een belangrijk figuur aanboord. Zij staat iedere morgen bijzonder vroeg op om voor het hele schip brood, bolletjes en croissants te bakken. Komt ook uit een van de Verenigde Staten.









Marc Coleman, mijn CDS-baas hier te zien net na ons motor-probleempje. Heeft drie jaar op de Africa Mercy gewerkt maar is pas sinds 2 maanden CDS-manager. Hij is hier met zijn vrouw en twee kinderen voor minstens twee jaar.





Phil werkt hier aan boord als sterilizer, wat inhoud dat alle gereedschappen die de verschillende chirurgen gebruiken door hem worden ontsmet en gesterelizeerd. Hij komt uit de UK en zal na de zomer daar verder gaan met zijn medicijnen-studie. Hij is een vervent bergbeklimmer, wat hij gedemonstreerd heeft tijdens de Boti-falls tocht.





Sophie Smith, een van de vele Kiwi's hier komt uit Wellington, is 24 jaar oud en 1,88 m. lang (!) wat conversaties op hoogte hier mogelijk maakt ;-p Wist op haar 14e al dat ze als verpleegkundige in de zending wilde gaan, en werkt momenteel als ward-nurse aan boord. Is altijd in voor gezellige dingen maar werkt verschrikkelijk hard als ze aan het werk is.






Zo dit waren slechts een aantal van de mensen die ik hier tot nu toe heb ontmoet. Op het moment is het voor de CDS'ers een goede tijd om de cultuur en de Ghanezen een beetje te leren kennen aangezien daar over een week absoluut geen tijd meer voor is. Maar voorlopig genieten we er erg van!

Zaterdag zijn we met een groep van 26 man richting Boti Falls getrokken, dit is een van de nationale parken met een heel aantal watervallen. Op een normale dag komen hier zo'n 10 tot 20 toeristen op af, maar 1 juli is een feestdag in Ghana, waardoor nu enkele duizenden Ghanezen richting de watervallen waren getrokken. ,Vreemd genoeg moesten wij drie kaartjes van 10.000 Cedi kopen om binnen te komen, terwijl de autochtone bevolking aan 1 genoeg leek te hebben. Maar goed als je voor 2 euro en een beetje een nationaal park kan bezoeken... De watervallen waren behoorlijk spectaculair maar je kon ook een heel eind wandelen, om na een tocht van een km of 4 op het hoogste punt van het park uit te komen waar je een geweldig uitzicht hebt. Rond een uurtje of 4 zijn we weer richting Tema gereden wat vanuit het binnenland nog best wel een opgave is, aangezien de beste kaarten van Ghana te vinden zijn in de lonely planet. Maar zo rond een uurtje of 7 hebben we in Tema wat gegeten om vervolgens terug te keren richten de haven.