Friday, August 18, 2006
Observe a surgery
Zo, deze week geen verhalen over CDS maar over HCS (Health Care Services). Vandaag had ik het voorrecht om een aantal operaties mee te mogen maken hier op de OR. 
Aan boord van de Anastasis zijn drie operatiekamers, een speciaal ingericht voor oogoperaties de andere twee zijn 'standaard'kamers. Voordat je de OR in kunt gaan, moet je eerst je 'scrubs' aantrekken, hoedje op en steriele schoenen aan. Vervolgens ben ik door Phil rondgeleid langs alle verschillende kamers en kamertjes, de sterilizing-room, recovery-room, supplys-room etc.
De operaties die vandaag plaatsvonden waren allemaal bestemd voor vluchtelingen uit Liberia die hier in Ghana in een vluchtelingenkamp zitten. De eerste operatie was een jongen van 2 jaar die een hernia had. Het voordeel van het repareren van een hernia op zulke jonge leeftijd is het feit dat alles nog redelijk op z'n plaats zit. Mede daardoor was deze operatie binnen een half uur voor elkaar. Het enige wat weggehaald hoefde te worden was een klein blaasje wat gevuld was met vloeistof, en uiteraard moest het gaatje in zijn binneste balzak worden dichtgenaaid.
De tweede operatie was er een van hetzelfde soort, alleen nu bij een 50 jaar oude man, Paul. Zijn balzak had de omvang van een volleybal, doordat er steeds vloeistof in is gelekt. Het doel van de operatie was dan ook om het overtollige weefsel te verwijderen en het gaatje waardoor de vloeistof lekt te dichten. De meest bloedige foto's zal ik jullie verder besparen maar eentje moet toch kunnen
:-) Het was opvallend hoe ontspannen de sfeer in de OR was, de chirurg vertelde hele verhalen terwijl hij bezig was met van alles door te snijden en af te binden. Nadat Paul was opengesneden was het in eerste instantie even zoeken naar wat waar was, aangezien alles zich bijna een halve meter lager bevond dan gebruikelijk is. Maar na drie uur opereren was al het overtollige weefsel verwijderd en lag Paul in de recovery room, bij te komen van zijn verdoving. Het was een erg interessante ochtend hier, en ik ga dit zeker nog een keer doen, hopelijk wanneer er weer max-facial operaties zijn, grote gezwellen op het hoofd of aan de nek.
De OR
Ondertussen lopen alle andere projecten hier ook nog, het boren gaat steeds beter, het lastigste gedeelte hebben we nu achter de rug en momenteel brengen we iedere dag ongeveer 6 meter bekisting aan, waardoor we volgende week klaar zouden moeten zijn met het boren. Dus wie weet, volgende week foto's van een nieuwe pomp!
En dan nog een foto die ik jullie niet wil onthouden; vorige week zaterdag ben ik met een aantal mensen naar een weeshuis gegaan om daar wat schommels en wippen te installeren. Toen we daar mee klaar waren gingen we opzoek naar een stukje strand om even op te liggen. Terwijl we door het plaatsje PramPram rijden, een gat van ongeveer 3000 man, zien we opeens het volgende op de muur van het lokale cafe geschilderd:
De Anastasis! Toch redelijk bizar,
goed dat was het weer voor deze week
See Ya' JP
Aan boord van de Anastasis zijn drie operatiekamers, een speciaal ingericht voor oogoperaties de andere twee zijn 'standaard'kamers. Voordat je de OR in kunt gaan, moet je eerst je 'scrubs' aantrekken, hoedje op en steriele schoenen aan. Vervolgens ben ik door Phil rondgeleid langs alle verschillende kamers en kamertjes, de sterilizing-room, recovery-room, supplys-room etc. De operaties die vandaag plaatsvonden waren allemaal bestemd voor vluchtelingen uit Liberia die hier in Ghana in een vluchtelingenkamp zitten. De eerste operatie was een jongen van 2 jaar die een hernia had. Het voordeel van het repareren van een hernia op zulke jonge leeftijd is het feit dat alles nog redelijk op z'n plaats zit. Mede daardoor was deze operatie binnen een half uur voor elkaar. Het enige wat weggehaald hoefde te worden was een klein blaasje wat gevuld was met vloeistof, en uiteraard moest het gaatje in zijn binneste balzak worden dichtgenaaid.
De tweede operatie was er een van hetzelfde soort, alleen nu bij een 50 jaar oude man, Paul. Zijn balzak had de omvang van een volleybal, doordat er steeds vloeistof in is gelekt. Het doel van de operatie was dan ook om het overtollige weefsel te verwijderen en het gaatje waardoor de vloeistof lekt te dichten. De meest bloedige foto's zal ik jullie verder besparen maar eentje moet toch kunnen :-) Het was opvallend hoe ontspannen de sfeer in de OR was, de chirurg vertelde hele verhalen terwijl hij bezig was met van alles door te snijden en af te binden. Nadat Paul was opengesneden was het in eerste instantie even zoeken naar wat waar was, aangezien alles zich bijna een halve meter lager bevond dan gebruikelijk is. Maar na drie uur opereren was al het overtollige weefsel verwijderd en lag Paul in de recovery room, bij te komen van zijn verdoving. Het was een erg interessante ochtend hier, en ik ga dit zeker nog een keer doen, hopelijk wanneer er weer max-facial operaties zijn, grote gezwellen op het hoofd of aan de nek.
Ondertussen lopen alle andere projecten hier ook nog, het boren gaat steeds beter, het lastigste gedeelte hebben we nu achter de rug en momenteel brengen we iedere dag ongeveer 6 meter bekisting aan, waardoor we volgende week klaar zouden moeten zijn met het boren. Dus wie weet, volgende week foto's van een nieuwe pomp!
En dan nog een foto die ik jullie niet wil onthouden; vorige week zaterdag ben ik met een aantal mensen naar een weeshuis gegaan om daar wat schommels en wippen te installeren. Toen we daar mee klaar waren gingen we opzoek naar een stukje strand om even op te liggen. Terwijl we door het plaatsje PramPram rijden, een gat van ongeveer 3000 man, zien we opeens het volgende op de muur van het lokale cafe geschilderd:
De Anastasis! Toch redelijk bizar,
goed dat was het weer voor deze week
See Ya' JP
Friday, August 11, 2006
Een weekje op z'n Afrikaans
He luitjes! Afgelopen week hebben we met (een gedeelte van) het water-team dag en nacht doorgebracht in het plaatsje Kewum, wat nogal een ervaring was. Afgelopen dinsdag zijn we vertrokken en vandaag (vrijdag) zijn we weer terug gekomen. Carl, Bob en ik deelde een 'huisje' met de drie drill-professionals van Johsem. 
Het huis was ongeveer 6 x 3 en verdeeld in twee kamers. Hiernaast staat 'ons huisje' afgebeeld, of eigenlijk de twee-onder-een-kap, ons gedeelte is de rechter helft.
Het huis was ongeveer 6 x 3 en verdeeld in twee kamers. Hiernaast staat 'ons huisje' afgebeeld, of eigenlijk de twee-onder-een-kap, ons gedeelte is de rechter helft. Ons dagelijks programma is min of meer als volgt:
06:00 opstaan
06:30 work starts
18:00 work ends
18:15 een duik in de Volta-river
18:30 richting het dorpje voor het avond-eten
21:00 naar bed
De Volta-river is nog geen 2 minuten lopen van ons huisje en het is een prachtig uitzicht als je daar loopt:
Gedurende deze week hebben we een heel aantal uren aan ons 'gat in de grond' gewerkt, momenteel zijn we 36' diep en we moeten naar ongeveer 81'. We hebben deze week een hoop geleerd over gaten boren, en we hopen dan ook volgende week onze eerste put af te hebben. Aangezien we nogal dicht bij de rivier zitten stort onze put nog wel eens in, wat het boorproces nogal bemoeilijkt. We boren nu steeds 6 meter en halen vervolgens alle pijpen en de boorkop uit het gat en laten de bekisting neer om vervolgens weer alle pijpen neer te laten om verder te boren. Het tweede probleem wat we hebben is de water-voorziening, we pompen water het water het boor-gat in, zodat het het zand kan meenemen wanneer het weer omhoog komt. Momenteel hebben we een zandlaag met zeer grote zand-korrels, waardoor we erg veel water in de aarde verliezen, zo'n 2,4 m3 per 20 min... Dus daar moeten we nog even wat op verzinnen.
Het leven in een afrikaans dorpje bevalt erg goed moet ik zeggen. Misschien wordt dat versterkt omdat ik weet dat ik na 3 nachtjes weer in m'n eigen bedje kan slapen met een fatsoenlijke douche en keuken, ik weer electriciteit heb etc. Iets wat de mensen die hier wonen niet kunnen zeggen.
Voorlopig zullen we iedere week in het dorpje overnachten aangezien alle putten die we willen slaan binnen een straal van 15 km van dit dorpje liggen.
Zaterdag ga ik met een aantal luitjes van het schip wat schommels en een glijbaan installeren bij een weeshuis hier in de buurt en zondag gezellig uit eten met Sophie :-)) En voor iedereen die zich dingen afvroeg bij de vorige post, idd zij is mijn vriendinnetje!
tot de volgende keer weer!
JP
Sunday, August 06, 2006
Het waterteam
Zo, afgelopen maandag was het dan toch echt zover! Het 'Water and Sanitation team' is dan toch echt aan de slag gegaan! 
Het was nog een aardige uitdaging om alle voertuigen met aanhangers over alle nauwe bruggetjes en door de bush-bush hier te krijgen. Na een leuke anderhalf uur rijden kwamen we op onze eerste boor-locatie aan, het dorpje Kewum, voor de google earth gebruikers: 6 05'23.98" N 0 12'28.87" O. In dit dorpje (en de rest van de regio) is maandag de zogenaamde 'taboe-dag' wat inhoudt dat je geen motoren mag laten draaien of in de aarde mag bewerken. Ach tja.. Dus maandag alles in gereedheid gebracht om dinsdag te kunnen beginnen. Onze boorlocatie waterpas gemaakt, de compressor aangesloten etc.
Het was nog een aardige uitdaging om alle voertuigen met aanhangers over alle nauwe bruggetjes en door de bush-bush hier te krijgen. Na een leuke anderhalf uur rijden kwamen we op onze eerste boor-locatie aan, het dorpje Kewum, voor de google earth gebruikers: 6 05'23.98" N 0 12'28.87" O. In dit dorpje (en de rest van de regio) is maandag de zogenaamde 'taboe-dag' wat inhoudt dat je geen motoren mag laten draaien of in de aarde mag bewerken. Ach tja.. Dus maandag alles in gereedheid gebracht om dinsdag te kunnen beginnen. Onze boorlocatie waterpas gemaakt, de compressor aangesloten etc. Op dinsdag hadden we om 09.00 am een afspraak met de firma 'Johsom' om ons te komen trainen in het gebruik van de drill-rigg, toen ze echter om 12 uur er nog steeds niet waren zijn we zelf maar begonnen. Helaas is onze boor-installatie al heel wat jaartjes oud en de afgelopen 2 jaar niet gebruikt, waardoor er heel wat gebreken zijn; lekkende pompen, pakkingen die compleet vergaan zijn, slangen die ooit vast wel 30 bar aankonden, maar nu even niet etc, etc, etc... Het meest frustrerend was eigenlijk nog wel de terugslagklep aan de zuig-kant van de pomp die niet goed sloot, waardoor er steeds lucht in de pomp kwam die daardoor afsloeg. 
En zo hebben we de hele week eigenlijk alleen maar dingen geprobeerd te repareren, alleen op donderdag hebben we zo'n 20 voet kunnen boren, nog 130 te gaan :-s. Maar goed aanstaande maandag gaan we de complete pomp vervangen, op jacht naar goed werkende terugslag-kleppen (wat overigens nog een aardige uitdaging is hier in Tema) om hopelijk dinsdag dan toch echt de grond in te kunnen gaan. Dus wordt nog vervolgd! Hieronder nog even wat foto's voor de sfeer-impressie :-)
En zo hebben we de hele week eigenlijk alleen maar dingen geprobeerd te repareren, alleen op donderdag hebben we zo'n 20 voet kunnen boren, nog 130 te gaan :-s. Maar goed aanstaande maandag gaan we de complete pomp vervangen, op jacht naar goed werkende terugslag-kleppen (wat overigens nog een aardige uitdaging is hier in Tema) om hopelijk dinsdag dan toch echt de grond in te kunnen gaan. Dus wordt nog vervolgd! Hieronder nog even wat foto's voor de sfeer-impressie :-)
Het waterteam! Van links naar rechts: Pam Borgert, verantwoordelijk voor het onderwijs over basis-hygiene, Colin Alderson, de baas :-), mijzelf, Bob Thomas en Carl Paalman (fellow Dutchy!) alledrie rigg-operators 
En dan tot besluit nog even een zeer suggestieve foto :-))
Tot de volgende keer dan maar weer! Greetz JP
