Saturday, May 26, 2007
Eindelijk weer eens een blog-update vanuit Monrovia! Maar daar slaat deze titel eigenlijk niet op.
De titel heeft meer te maken met het eindelijk arriveren van het nieuwste Mercy-ship de Africa Mercy. En met het feit dat we eindelijk water hebben gevonden in Coso-town, na 5 weken hard werken. En dat deze week voor mij het begin van het einde betekent van mijn Mercy-Ship carriere aangezien ik aanstaande vrijdag naar huis vlieg.
Dus afgelopen woensdag was het dan toch eindelijk zover! Na jaren van bouwen en vertragingen kwam dan zowaar toch echt de Africa Mercy in Monrovia aan. Voor veel mensen was dit een bijzonder emotionele dag omdat veel mensen hier al jaren op hebben gewacht. Al vanaf 4 uur 's morgens stonden mensen op de kade om te wachten op de AFM. Ons was verteld dat om 7 am. het schip zou binnenkomen. Maar de mensen van de loodsboot moesten eerst nog even ontbijten en een ander schip de haven uitleiden. Dus daar lag ze dan net buiten de haven te wachten op een loods... Maar om 11 uur was het dan toch echt zo ver toen aanlegde aan de kade.
Voor mij was met name de terugkeer van Gordi en Pam een feestelijke gelegenheid.
De Africa Mercy is behoorlijk anders dan de Anastasis. Dit is opzich ook wel logisch aangezien de Anastasis uit 1953 stamt en deze boot pas 12 jaar oud is en net een 7 jaar durende transformatie heeft ondergaan. Op het moment is het nog een grote zooi aan boord de AFM. Met name alle kantoren, operatiekamers en de verpleegafdeling moeten allemaal nog helemaal worden ingericht. Daarnaast moeten alle voorraden die zich aan boord van de ANA bevinden worden overgebracht naar de AFM. Een hele klus dus. Ik heb mij vorige week met name met kasten bezig gehouden. Er waren namelijk een heleboel kasten gedoneerd die zo'n 2,50m hoog waren. Jammer is dan weer dat de plafonds niet hoger zijn dan 2,30m. Dus een heel aantal mensen in Monrovia hebben nu een nieuwe kast. Om al deze kasten te vervangen hebben we een aantal dagen lang Ikea kasten in elkaar staan schroeven en gelukkig passen deze dan wel. Zo zijn er aanboord de AFM nog genoeg dingen te doen. Zo werkt het toilet-systeem nog niet helemaal vlekkeloos en ook IT heeft nog wel wat te doen. Maar als alles volgens plan verloopt moet het hele schip 28 juni operationeel zijn, dit is ook de datum waarop de eerste operatie weer gepland staat. Op de onderstaande foto staan een aantal verpleegkundigen met de laatste 4 patienten die ooit zijn behandeld op de Anastasis, het einde van een tijdperk.
Eindelijk slaat ook zeker op de water-put in Coso town die nu eindelijk af is. Om tot deze put te komen zijn drie gaten met een totale diepte van 33 meter gegraven. De eerste twee locaties waren door de dorpelingen zelf gekozen, ondanks dat wij hun verteld hadden dat het waarschijnlijk op die plekken niet zou lukken. Maar goed zij wilden kennelijk graven... Het succesvollge gat heeft een diepte van 12,6 meter,met 2,10 meter aan water erin. In alle drukte heb ik niet een keer mijn camera meegenomen dus helaas zijn er nog geen foto's. Maar dinsdag is de opening van de pomp en ik ga dan toch echt proberen om wat foto's te maken!
En zoals al eerder gezegd begint maandag hier mijn laatste week. Op 1 juni vlieg ik vanaf Monrovia naar Brussel om daar in de morgen van 2 juni aan te komen. Na een jaar te hebben vertoefd op het prachtige continent van Afrika. Wat als spannend avondtuur in Ghana begon, eindigt nu in Monrovia met veel meer vriendschappen dan ik me ooit had kunnen voorstellen, zowel met Anastasis crew als mensen uit Ghana en Liberia. Het voelt erg dubbel om weer naar Nederland te gaan. Aan de ene kant is het natuurlijk erg leuk om iedereen uit ons koude kikkerlandje weer te zien en te spreken, m'n eigen kamer te hebben, af en toe eens wat anders dan rijst te eten en niet constant in 50 graden C hoeven te werken. Aan de andere kant was dit het meest rijkelijk beloonde werk wat ik ooit heb mogen doen met veel mooie herinneringen, vrienden en ervaringen. Maar wie weet komen Sophie en ik ooit nog wel eens terug, de 'couple-cabins' zijn erg mooi op de Africa Mercy ;-)
Saturday, May 05, 2007
Afgelopen donderdag was het dan voor de tweede keer in mijn Mercy Ships carriere tijd voor de grote screeningsdag. Tijdens deze dag worden mensen geselecteerd die tijdens de outreach voor een operatie naar het schip mogen komen.
De screening hier in Monrovia was in alle opzichten geheel anders dan de screening in Ghana. Ten eerste hadden we hier een stuk fatsoenlijkere vertrektijd: 05:30 AM in plaats van vier uur in Tema. Ten tweede werden er een stuk minder mensen verwacht. In Ghana was de screening voor alle operaties; Max-facts, plastics, oogoperaties, tandarswerk etc. Met name voor de oog-operaties waren in Ghana veel mensen op de been, zo'n 4000. Deze keer was de screening slechts voor een heel beperkt aantal operaties, in totaal zo'n 500.
Wat wel hetzelfde was als de vorige keer was het verbod op foto-camera's om de mensen in de rijen in hun waarde te laten. Dus geen foto's van mij, maar gelukkig heeft communications de hele dag vastgelegd.
Mijn taak was origineel net als vorig jaar beveiliging. Wat met name inhoudt er op toezien dat mensen die afgewezen zijn niet nog een keer in de rij gaan staan en dat mensen netjes in de rij blijven staan en niet voordringen. Klinkt niet zo heel lastig, maar mensen die al jaren met een gigantische tumor op hun nek rondlopen kunnen over het algemeen niet zo heel goed wachten als er een mogelijkheid is om er van af te komen.
Bij de beveiliging van het hele evenement hebben we wat hulp gekregen van UNMIL (United Nations Mission In Liberia) en de lokale politie hier. Van UNMIL was er een battillion van 30 vrouwelijke soldaten uit India die mochten er onlusten uitbreken zouden ingrijpen.
De lokale politie bleek met name erg zinvol om de zin 'the end of the line is back there' in Liberiaans Engels te vertalen. Wat bij aankomst al direct bleek was dat er veel minder mensen waren gekomen dan in Ghana. Wat ons werk wat makkelijker maakte. Ook hielp het dat het tijdens de nacht hard had geregend wat de temperatuur wat dragelijker maakte.
Sophie was samen met drie andere verpleegkundigen uitgekozen om in de rij een zogenaamde pre-screening uit te voeren om zo veel mogelijk mensen die geen kans hadden op een operatie zo snel mogelijk uit de rij te krijgen. Dit om de rijlengte een beetje in de hand te houden, de doktoren te ontzien, en om mensen niet de hele dag in de zon te laten staan om dat te horen dat we niets voor ze kunnen doen.
De hele dag was een groot succes. Alle operatie-plekken zijn vergeven en er zijn geen (al te) gekke dingen gebeurd.
Zoals jullie natuurlijk allemaal weten was het vorige week koningendag en ook al zijn we met z'n alle in Liberia dat laten we natuurlijk niet aan ons voorbij gaan!
Dus hebben we weer eens ouderwets zak gelopen blikken omgegooid en gebbq'ed! Op de foto staan alle echte 'Dutchies' van de Anastasis. Op het moment zijn van de 300 opvarenden er 23 Nederlands wat toch een behoorlijk aantal is!
En dan het laatste nieuws omtrent de Africa Mercy het nieuwste schip van Mercy Ships. Vandaag (5 mei) komt de boot aan in Rotterdam voor een aantal PR-activiteiten het laden van voorraden. En als dan alles volgens plan loopt lijkt het er toch sterk op dat 'ie eindelijk aan gaat komen in West-Afrika en wel op 21 mei. Vanaf 14 mei beginnen we hier met het inpakken van alle spullen zodat we zo snel mogelijk na het arriveren van de AFM de boel kunnen overzetten.
En wordt er dan ook nog aan wat waterputten gewerkt? Jazeker wel er zijn er nu 5 nieuwe putten af en er wordt nog aan twee gewerkt. Een van de putten waar we nog mee bezig zijn bevindt zich in Coso-town een klein dorpje in Cheesemanburg. Na twee mislukte pogingen om een gat te graven, we stuitten steeds op harde rotsformaties, lijkt het er nu toch erg sterk op dat het wel gaat lukken! Je kunt je wel voorstellen hoe blij iedereen daar mee is!
Dit was het weer voor nu, voor vanmiddag staat er hier een spannende roeiwedstrijd op het programma waarvoor we de reddingsboten van de Anastasis hier gebruiken maar doorover de volgende keer meer!
